منطق فازی و کاربردهای آن در مهندسی سازه و زلزله
منطق فازی یکی از روشهای نوین و قدرتمند در علم مهندسی است که برای مدلسازی و حل مسائل پیچیده و غیرقطعی استفاده میشود. این رویکرد در دهه ۱۹۶۰ توسط لطفی زاده، دانشمند ایرانی-آمریکایی، معرفی شد و هدف آن ارائه ابزاری برای مدلسازی سیستمهایی بود که دارای ابهام و عدم قطعیت هستند. در منطق کلاسیک، سیستمها به دو حالت “صفر” یا “یک” تقسیم میشوند، اما در منطق فازی، درجهبندیهایی بین صفر و یک وجود دارد که انعطافپذیری بیشتری را در مدلسازی فراهم میکند. این ویژگی سبب استفاده منطق فازی در حوزههای مختلف از جمله مهندسی سازه و زلزله شده است.
تعریف منطق فازی
منطق فازی، روشی برای تصمیمگیری و مدلسازی سیستمهای پیچیده است که در آنها مرز بین شرایط مختلف بهصورت دقیق مشخص نیست. در این روش، بهجای استفاده از اعداد دقیق برای بیان وضعیت سیستم، از درجات عضویت در یک مجموعه فازی استفاده میشود. به عبارت دیگر، مقادیر میتوانند بهطور پیوسته بین صفر (نمایانگر عدم عضویت) و یک (نمایانگر عضویت کامل) تغییر کنند. بهعنوان مثال، میتوان دمای هوا را نه بهصورت “سرد” یا “گرم”، بلکه بهصورت “تا حدودی گرم” یا “نسبتاً سرد” توصیف کرد. این نوع توصیف انعطافپذیر باعث میشود که منطق فـازی در تحلیل سیستمهای پیچیده و غیرخطی بسیار مفید واقع شود.
کاربرد منطق فازی در کنترل سازهها
یکی از مهمترین کاربردهای منطق فـازی در مهندسی زلزله، کنترل ارتعاشات سازهای است. کنترل ارتعاشات میتواند بهصورت غیرفعال، فعال، نیمهفعال، یا ترکیبی انجام شود. در سیستمهای کنترل فعال و نیمهفعال، از الگوریتمهای کنترلی مبتنی بر منطق فـازی برای تصمیمگیری در مورد مقدار نیروی کنترلی استفاده میشود. شکل زیر شماتیک کنترل کننده فازی را نشان میدهد.
سیستمهای فازی شامل چهار بخش هستند که بصورت زیر تعریف میشوند:
- پایگاه قواعد فازی: مجموعهای از قوانین فازی که توسط افراد خبره برای دستیابی به هدف کنترل تعریف میشود.
- موتور استنتاج فازی: در یک موتور استنتاج فازی عملیات منطق فازی برای استنتاج عمل کنترل برای ورودی فازی معین انجام میشود.
- فازی سازی: ورودی های اندازهگیری شده در فرآیند کنترل، که ممکن است به شکل مقادیر ترد باشند، با استفاده از مکانیزم استدلال فازی به مقادیر زبانی فازی تبدیل می شوند.
- غیر فازی سازی: نتیجه استنتاج شده به یک مقدار تُرد تبدیل میشود.
نتیجه گیری
منطق فازی با فراهم کردن ابزارهای مناسب برای مدلسازی و تحلیل سیستمهای پیچیده و غیرقطعی، نقش مهمی در مهندسی سازه و زلزله ایفا میکند. کاربردهای منطق فـازی در کنترل ارتعاشات سازهای، امکان طراحی سیستمهای کنترلی هوشمند را فراهم میسازد که بهطور خودکار و بهینه پاسخهای سازه را تنظیم کنند.